Την χαριστική βολή στα ιδρύματα 3βάθμιας εκπαίδευσης ήρθε να δώσει η κυβέρνηση σύμφωνα με την πρόταση που κατέθεσε η υπουργός παιδείας, με πρόσχημα πάντα την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας. Σε μια περίοδο λοιπόν που επιβάλλονται τα πιο σκληρά και άδικα φοροεπιδρομικά μέτρα κατά των αδυνάτων, υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστήμιου αλλά και το κύρος του. Τα μέτρα που προτείνονται για την «εξυγίανση» της 3οβάθμιας εκπαίδευσης έχουν ως εξής:
Διάσπαση του κύκλου σπουδών σε 3+1 ή 3+2 για τις πολυτεχνικές ακολουθώντας ουσιαστικά το αγγλοσαξονικό μοντέλο που επιτάσσει 3ετείς σπουδές επιπέδου bachelor ακολουθούμενες από το master ειδίκευσης, γεγονός που αποτελεί ωμή επίθεση τόσο στην ισχύ των πτυχίων και των διπλωμάτων αλλά και στα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν μέχρι σήμερα σε αυτά, αφού πλέον κάθε απόφοιτος θα πρέπει μετά το 3ο έτος να επιλέξει συγκεκριμένο τομέα εξειδίκευσης, μειώνοντας ουσιαστικά τόσο το πεδίο των γνώσεών του, όσο και το εύρος των επαγγελματικών του διεξόδων. Παράλληλα δεν διασαφηνίζεται το κατά πόσο η εξειδίκευση θα παρέχεται δωρεάν ή αν θα απαιτούνται δίδακτρα.
Εισαγωγή σε σχολές και όχι σε τμήματα. Η εισαγωγή των νέων φοιτητών προτείνεται να γίνεται πρώτα σε σχολές και έπειτα από 1 έτος φοίτησης να διεξάγονται εξετάσεις για την επιλογή του τμήματος. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει μεγάλο ζήτημα όσον αφορά την διαφάνεια, με δεδομένο ότι η εισαγωγή σε τμήματα δεν θα γίνεται μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και το αδιάβλητο που τις χαρακτηρίζει.
Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Τη στιγμή που οι θεσμοί και οι αξίες του ελληνικού κράτους έχουν τελματώσει, η επιβολή αστυνομικής «εποπτείας» στην κοιτίδα της σκέψης και της διανόησης θα αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα πισωγυρίσματα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας. Το πανεπιστημιακό άσυλο που κατακτήθηκε μετά από πολύ μεγάλους αγώνες , μαζί με την δημοκρατία αποτελούν την μεγαλύτερη κληρονομιά της γενιάς του πολυτεχνείου και σαν φοιτητές έχουμε την ευθύνη να την υπερασπιστούμε.
Θέσπιση του Ν+2 για μέγιστη διάρκεια φοίτησης. Σε μια χώρα που η φοιτητική μέριμνα δεν μπορεί να καλύψει σε καμία περίπτωση τις ανάγκες των φοιτητών για στέγαση, σίτιση και μετακίνηση θα αποτελέσει ένα μέτρο που θα καταστήσει την πανεπιστημιακή μόρφωση σε είδος πολυτελείας. Ειδικά με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες που όλο και περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να καταφύγουν στην εργασία κατά την διάρκεια των σπουδών τους, ώστε να στηρίξουν το οικογενειακό εισόδημα, είναι τουλάχιστον ουτοπικό να απαιτείται από αυτούς να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εγκαίρως. Τα επιχειρήματα περί μείωσης δαπανών καταρρέουν δεδομένου ότι οι φοιτητές μια φορά λαμβάνουν βιβλία, ενώ και οι φοιτητική μέριμνα παρέχεται ήδη έως το Ν+2 έτος.
Κατάργηση της συγκλήτου. Προτείνεται κάθε ίδρυμα να έχει συμβούλιο που θα αποτελείται από 7 καθηγητές (που θα εκλέγονται από τους καθηγητές) και από 7 εξωπανεπιστημιακούς που θα επιλέγονται από τους εκλεγμένους ενώ για τους φοιτητές προβλέπεται μόλις 1 θέση και μάλιστα έπειτα από καθολική ψηφοφορία. Η συγκεκριμένη διάταξη προφανώς καταργεί κάθε έννοια συνδιοίκησης αφού η συμμετοχή των φοιτητών με 1 θέση, φαίνεται ξεκάθαρα προσχηματική, ενώ παράλληλα γεννούνται μεγάλα ερωτηματικά για τα κριτήρια επιλογής των εξωπανεπιστημιακών καθώς και για την αξιοπιστία, την διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα ενός οργάνου διοίκησης των οποίων τα μισα σχεδόν μέλη θα είναι άμεσα διορισμένα.
Την ίδια στιγμή η εισήγηση της υπουργού κάνει λόγο για παροχή άτοκων δανείων προς τους φοιτητές, γεγονός που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά όσον αφορά τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου που σχεδιάζεται.
Οι παραπάνω διατάξεις είναι μόλις ένα τμήμα από την πρόταση της κυβέρνησης και καταδεικνύουν το γεγονός ότι στόχος είναι εν μέσω θέρους να μπεί ταφόπλακα στο δημόσιο πανεπιστήμιο και στο δικαίωμα του καθενός να αναπτύξει επι ίσοις όροις τις ικανότητές του και τα τα ταλέντα του μέσα από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θεωρούμε ότι το σχέδιο νόμου αυτό ότι θα αποτελέσει την βάση για την δημιουργία ενός πανεπιστημίου που δεν θα είναι επιλογή, αλλά θα αποτελεί προνόμιο για τους λίγους ενώ παράλληλα οι διοικητικοί θεσμοί που προβλέπει δεν διασφαλίζουν την διαφανή λειτουργία τους με δεδομένο τον άμεσο διορισμό εξωπανεπιστημιακών στα όργανα. Τέλος η διάσπαση του κύκλου σπουδών στοχεύει σε έναν εργασιακό μεσαίωνα με την πλήρη εξειδίκευση του πτυχίου ενώ παράλληλα ανοίγει και την κερκόπορτα για την επιβολή διδάκτρων στην απόκτηση του μεταπτυχιακού.
Σαν φοιτητές που έχουμε επωφεληθεί από το δημόσιο πανεπιστήμιο, οφείλουμε να οργανώσουμε ισχυρή απάντηση σε όλους αυτούς που θέλουν να το μετατρέψουν σε επιχείρηση. Πέρα από κομματικές ιδιότητες και ταμπέλες το φοιτητικό κίνημα πρέπει να οργανωθεί το γρηγορότερο δυνατόν και με ενιαία και αδιάσπαστη φωνή να απαιτήσουμε την διατήρηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του, να συνεχίσει να έχει το δικαίωμα η νεολαία της χώρας ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, να συμμετάσχει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι χρέος όλων μας να υπερασπιστούμε ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος κοινωνικής δικαιοσύνης που θα υπηρετεί εξίσου τους πολίτες του και που θα δίνει το δικαίωμα στους νέους να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον.
Πατήστε στο παρακάτω link για να δείτε την πλήρη εισήγηση: ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου